رویان

بزرگترین مجله کشاورزی اینترنتی

رویان

بزرگترین مجله کشاورزی اینترنتی

خصوصیات درمانی و گیاهی چند گیاه دارویی

آگاو

 

Scientific name: Agave Americana

Agavaceae

Latine name: Agave

1- آگاو: (شیره گیاه باعث آماس پوستی در بعضی از مردم می شود. در ضمن تیغهای درشتی دارد.)

از خانواده   Agavaceae ، جنس Agave می باشد.

 

گستره:

آمریکای جنوب غربی

 

ویژگی های فیزیکی :

گیاه دائمی همیشه سبز تا 7.5 متر رشد می کند. این گیاه به سرما حساس نمی باشد. گلها دو جنسی و  گرده افشانی به  وسیله پروانه ها صورت می گیرد. آگاو درخاکهای شنی، لومی ورسی با زهکش خوب رشد می کند. این گیاه در خاکهای اسیدی، قلیایی وخنثی رشد می کند. در سایه  نمی تواند رشد کند. به رطوبت خاک نیاز دارد و مقاوم به خشکی است.

 

کاربرد غذایی:

مغزگیاه آگاو سرشار ازساکارین است و وقتی پوست آن کنده شود آنرا می توان خورد، شیرین و مغذی اما نسبتا فیبری است. بذر را در آرد ترکیب  کرده و به عنوان غلیظ کننده در سوپ یا اینکه در ساخت نان  بکار می برند. شیره ای که ازساقه گل دهنده می گیرند به عنوان شربت استفاده می کنند.

 

کاربرد دارویی:

شیره گیاه آگاو را همانند ضماد بر روی جراحتها می گذارند. شیره همچنین در درمان اسهال و اسهال خونی بکارمی رود. شیره ضد عفونی کننده، معرق، ادرارآور وضدیبوست است. دم کرده برگهای ریزریزشده، مسهل وعصاره برگ برای درمان ضرب دیدگی بکار می رود. همچنین در درمان دیرهضمی، نفخ شکم، یبوست وزردی بکارمی رود. شیره ضدعفونی کننده وازرشد باکتریها در معده و روده جلوگیری می کند. از برگها داروی استروئیدی می سازند. یک صمغ از ریشه و برگ می گیرند که در درمان دندان درد بکار می رود. ریشه معرق وادرارآورمی باشد. آن همچنین در درمان سفلیس بکار می رود.

 

کاربرد دیگر:

از ساپونین گیاه صابون می سازند(در ریشه می باشد). وقتی ریشه و برگ را خرد می کنند و سپس با آب آنرا می جوشانند، ساپونین از آن استخراج می شود. گیاه خاصیت حشره کشی دارد. یک فیبر قوی از برگها می گیرند که از آن طناب، نخ و پارچه می سازند. ساقه های گل دهنده خشک شده همانند یک پوشش ضدآب بکار می رود.

 

جزئیات کاشت:

آگاونیاز به خاک با زهکش خوب ومحیط آفتابی دارد. دمای 3 درجه زیر صفر را تحمل می کند.

 

تکثیر:

بذررا بصورت سطحی در محیط آفتابی در ماه فروردین و درون گلخانه گرم بکارید. بذردردمای 20 درجه درعرض 1 تا 3 ماه جوانه می زند. جوانه ها را در گلدانهای مجزا با خاک زهکشی شده بکارید تا به قدر کافی بزرگ شود. ازاین گیاه تا موقعی که ارتفاعش به 20 سانتی متربرسد مراقبت بکنید. گیاه را دراواخر بهار یا اوایل تابستان بعد از سرمای ناگهانی خارج می کنید .

 

 

 

Alliaceae

 

Scientific name: Allium sativum

 Latine name: Garlic

 

2- سیر (ماده ای سمی در سیر وجود دارد که مصرف زیاد آن دربعضی از پستانداران مثل سگ اثر بدی خواهد گداشت. )

از خانواده   Alliaceae ، جنس  Allium می باشد.

(مصریها ازش سیر را تا مقام الوهیت رساندند ، آنها هر روز صبح یک حبه سیر به کارگرانی که اهرام را می ساختند می دادند تا آنها را در برابر بیماری مصون بدارد. هنگامیکه هانری چهارم بدنیا آمد، پدربزرگش یک حبه سیر به لب و دهان او مالید تا او تندرست و شاداب بماند. در مارسی فرانسه طاعون پیدا شد، چهارنفر دزد بدون ترس از طاعون بدزدی مشغول شدند، آنها با مصرف مخلوط سرکه و سیر در برابر طاعون مصونیت داشتند.)

 

گستره:

آسیای مرکزی

 

ویژگیهای فیزیکی:

گیاه سیربه اندازه 6 تا 15 سانتی متر رشد می کند. این گیاه به سرما حساس نمی باشد. گلهای آن دوپایه و گرده افشانی بوسیله زنبور و حشرات صورت می گیرد.گیاه خاک های شنی و لومی با زهکش خوب را می پسندد. در ضمن در خاکهای اسیدی ، خنثی ، قلیایی وخیلی قلیایی رشد می کند. سیرنمی تواند در سایه  رشد کند.

 

کاربرد غذایی:

گل ، برگ ، ریشه، بذر آن قابل استفاده است. آنها بصورت خام یا پخته مصرف می شود. سیر یک ماده غذایی شگفت انگیز می باشدکه حتما باید در جیره غذایی گنجانده شود ولی به علت بوی بدش کمتر مورداستفاده قرار می گیرد. از سیر به عنوان چاشنی غذایی در سالاد وغذاهای دیگر استفاده می شود. چینی ها سیر را به خاطر برگش می کارند. هر 100 گرم سیر 360 کالری انرژی ، 13.5 گرم پروتئین، 0.7 گرم چربی،  82 گرم کربوهیدرات ، 82 گرم فیبر،  3.5 گرم خاکستر، 65 میلی گرم کلسیم، 400 میلی گرم فسفر، 4.3  میلی گرم آهن ، 53 میلی گرم منیزیم، 1250 میلی گرم پتاسیم، 0.7 تیامین، 0.2 میلی گرم ریبوفلاوین، 1.25 میلی گرم نیاسین، 35 میلی گرم ویتامین C  دارد.

 

کاربرد دارویی:

سیرتاریخچه طولانی در درمان انواع بیماریها مثل کچلی و غیره دارد. این گیاه قارچ کش،  ضدباکتری، مقوی و ضدعفونی کننده می باشد. درضمن این گیاه اثرات بازدارنده ای روی انواع  انگلهای  گرم منفی پاراتیفوئید– تیفوئید دارد. سیر مسمومیتهایی را که به خاطر فلزسرب ایجاد می شود،  رااز بین می برد. همچنین فعالیت ضدسرطانی دارد و برای قلب و گردش خون مفید می باشد. تحقیقات اخیر نشان داده که سیر متابولیسم گلوکز را در افراد دیابتی کاهش می دهد.همچنین حملات قلبی را کاهش می دهد. از سیر بصورت استعمال خارجی برای درمان زخمهای مختلف  بکار می رود. یک حبه سیر کرم کش ، ضدتنگی نفس،  ضدکلسترول خون، ضدعفونی کننده ، ضداختلاج ، مسهل صفرا، معرق ، ادرارآور ، خلط آور ، تب بر، محرک ، اشتها آور، مقوی و کند کننده گشادشدن رگها می باشد. 

 

دیگرکاربرد:

از عصاره سیر به عنوان حشره کش استفاده می شود؛ بدین صورتکه 3یا 4 قاشق سوپ خوری سیر ریز کرده به همراه دوقاشق سوپ خوری سیر رنده شده را در 1 لیترآب می جوشانید، بعد از جوشیدن این ماده را هم زده وبگذارید به آرامی سرد شود ترکیبی که بدست میاید بعنوان حشره کش استفاده می شود. در چین از سیر چسبی می سازند که برای چسباندن شیشه از آن استفاده می کنند. در ضمن سیر بعنوان قارچ کش ، ضد کپک ، زنگ و کرم گوجه فرنگی و سیب زمینی بشمار میاید. همچنین این گیاه حشرات، خرگوش و موش کور را از خود می راند.

 

جزئیات کاشت:

سیر در زمین آفتابی  با زهکش خوب و اسیدیته پایین بهتررشد می کند. خاکی را که  اسیدیته آن خیلی پایین باشد را دوست ندارد. این گیاه  PH حدود 4.5 تا 8.3 را تحمل می کند. غده های سیر در خاک مرطوب پوسیده می شوند. این گیاه درجه حرارت 10 درجه سانتی گراد زیرصفر را تحمل می کند . این گیاه را باید تا حدی عمیق کاشت.  غده دهی سیر تحت تاثیر دمای محیط نگهداری آن می باشد بطوریکه انبار سرد با دمای 0 تا 10 درجه سانتی گراد شکل گیری غده را تسریع می بخشد و انبار با دمای بالاتر از 25 درجه سانتی گراد  غده دهی را تاخیر یا اینکه باز می دارد.  سیرگیاهی است که از رشد لگومها جلوگیری می کند ولی گیاهانی مثل هویج ، خانواده رزها، چغندر و بابونه در کنار آن سبز می شوند. 

 

تکثیر:

اگرچه می توان سیر را دراواخر زمستان یا اوایل بهار کاشت ولی عملکرد آن کم می باشد. معمولا سیر را درپاییز می کارند.

 

 

Scientific name: Allium cepa

Latine name: Onion

3- پیاز: (مصرف بیش اندازه پیاز در بعضی از پستاندارن بویژه سگ باعث مسمومیت می شود.)

از خانواده   Alliaceae  ، جنس Allium می باشد

(امام صادق(ع): پیاز بلغم و تخمه را برطرف کرده و به نیروی باء می افزایدو نوعی تب را درمان و لثه را محکم می کند.)

 

گستره:

آسیای غربی بویژه ایران 

 

ویژگیهای فیزیکی:

پیاز همیشه سبز تا 60 سانتی متر رشد دارد. این گیاه به سرما حساس نمی باشد.  گلدهی در ماههای خردادوتیر می باشد. گلها دوجنسی و گرده افشانی بوسیله حشرات و زنبور صورت می گیرد. پیاز درخاک شنی و لومی با زهکش خوب رشدمی کند. همینطور در خاکهای اسیدی ، قلیایی و خنثی رشد می کند. پیاز در خاکهای  خیلی  قلیایی هم رشد می کند . این گیاه در سایه  رشد نمی کند.

 

کاربرد غذایی:

پیاز را خام یا پخته مصرف می کنند. اندازه پیاز 10 سانتی متر یا بیشتراست. پیاز را برش داده و در سالاد و در بین ساندویج مصرف می کنند. آنرا می توان پخت یا اینکه بجوشانید و بعنوان چاشنی در سوپ، کباب وغیره استفاده می شود. برگ را خام یا پخته مصرف می کنند. از برگ  پیاز بهاره که جوان و درحال رشد هستند استفاده می کنند. با درست پاشاندن بذراز پیاز در هر موقعی از سال می شود استفاده کرد. گل پیاز را خام مصرف می کنند. آنرا به عنوان تزیین کننده سالاد استفاده می کنند. بذرها را جوانه دار کرده و بعد می خورند.

 

کاربرد دارویی:

پیاز خام اثربهتری روی بدن دارد. پیاز کرم کش ، ضداعصاب ، گند زا ، ضد تشنج ، ضدنفخ شکم ، ادرارآور، خلط آور، تب بر، پایین آورنده قند و فشارخون، حل کننده  سنگ آبدان، اشتها آور و مقوی می باشد. وقتی به طور منظم در رژیم غذایی فرد باشد در درمان گلودرد، حملات قلبی و سخت شدن شرایین بکار می رود. آن همچنین در درمان عفونت های دهانی و پوسیدگی دندان بکارمی رود. پیاز پخته را می توان به صورت ضماد بر روی زخم ها قرار داد. آب پیاز در درمان نیش زنبور و زنبو عسل ، گزیدگی، خراش و عارضه های پوستی به واسطه قارچ ها تاثیر بسزایی دارد. وقتی پیاز را حرارت بدهیم آب پیاز را قطره قطره در گوش بریزیم برای درمان گوش درد بکارمی رود. آن همچنین به بستن سریع روی زخم ها، شتاب گرفتن درمان و از بین رفتن لکه های صورت کمک می کند.

 

کاربرد دیگر:

اشک پیاز دفع کننده حشرات است ، پس با مالیدن آن روی پوست از دست حشرات خلاص شوید. اشک پیازمثل یک زنگار عمل می کند وآنرا می توان روی فلز ، لیوان و مس بسابید تا آنها را جلا بدهد. از پوست رنگ زرد مایل به قهوه ای می گیرند. گفته می شود اشک پیاز را به پوست سر بمالید که در رشد موها و کاهش طاسی تاثیر به سزایی دارد. آن مثل یک آرایش دهنده برای از بین لکه های روی صورت کاربرد دارد. یک نوع اسپری از پیاز (یک کیلو پیاز پوست کنده خردشده را درون آب جوش قرار می دهید ) می سازند که مقاومت گیاهان را  به بیماری و انگل ها افزایش می دهد.

 

جزئیات کاشت:

پیاز خاک غنی با زهکش خوب و PH حدود6.5(PH  حدود 4.5 تا 8.3 را تحمل می کند ) ویک محیط آفتابی را ترجیح می دهد. برای رشد بهتراین گیاه ، هوای خنک در مراحل اولیه رشد برای گیاه مناسب می باشد. گیاه مقاوم به سرما است ولی طولانی شدن درجه حرارت زیر 10 درجه سانتی گراد  به مدت زیاد باعث می شود که پیاز به گل برود. رشد مطلوب پیاز در درجه حرارت 20 تا 25 درجه صورت می گیرد. پیاز با اکثر گیاهان مثل رز، هویج ، چغندرو بابونه سازگاری دارد ولی با لگوم ها نمی سازد. پیازهمنشین بدی با یونجه می باشد .

 

تکثیر:

بذر پاشی اولیه پیاز در بهمن ماه و در گلخانه صورت می گیرد، در بهار آنها را خارج می کنید. بذر پاشی اصلی در ماههای اسفند یا فروردین در محیط بیرون صورت می گیرد. این بستر باید خیلی خوب آماده باشد. بذر پاشی دیگررا می توان درماه مرداد انجام داد (واریته هایی که مقاوم به سرمای زمستانه هستند مثل پیازهای ژاپنی). پیازچه های پیاز را در ماههای اسفند یا فروردین می کارند. خاک نباید خیلی غنی باشد تا نشاها در اولین سال خیلی رشد کنند. گیاه پیازی به اندازه 1 تا 2 سانتی متر  تولید می کند  و این پیاز در تابستان  بعدی برداشت می شود آنها را در یک انبار خنک نه سرد بگذارید تا زمستان گذرانی می کند و بعد آنها را درفروردین ماه بکارید.        

 

 

Scientific name: Allium cepa ascalonicum

Latine name: shallot

4- موسیر: (موادسمی در آن وجود داد که در بعضی از پستاندارن ایجادحساسیت می کند. این حساسیت بیشتر در سگ مشاهده شده است.)

از خانواده Alliaceae ، جنس Allium می باشد.

 

ویژگیهای فیزیکی:

غده 30 سانتی متر رشد می کند. موسیر به سرما حساس می باشد. گلها دوجنسی و گرده افشانی بوسیله زنبور و حشرات صورت می گیرد. موسیر در خاکهای شنی و لومی با زهکش خوب رشد می کند. گیاه در خاکهای اسیدی ، خنثی، قلیایی و حتی خیلی قلیایی رشد می کند. موسیر می تواند در سایه رشد کند.

 

کاربرد غذایی:

غده موسیر بصورت خام یا پخته مصرف می شودو اندازه اش بالای 6 سانتی متر می باشد. آنرا می توان به سالاد اضافه کرد و یا اینکه مثل سبزیهای پختنی مصرف نمود. برگهای موسیر را بصورت خام یا پخته مصرف می کنند. با برداشت برگ از تولید غده به مقدار زیاد خود داری  می شود. گلهای موسیر راخام می خورند. از گل درتزئین سالاد استفاده می شود.

 

کاربرد پزشکی:

موسیر مثل پیاز بویژه وقتی خام مصرف شود، برای فعالیتهای بدنی مفید می باشد. پیاز موسیر، کرم کش، ضدعفونی کننده، ضداختلاج، بادشکن، ادرارآور، خلط آور، تب بر، تنظیم کننده فشارخون، اشتها آور ومقوی می باشد.وقتی بطور منظم در سیستم غذایی استفاده شود از حکلات ناگهانی قلبی جلوگیری می کند. پیازهای پخته را مثل ضماد بر روی زخم می گذارند. آب تازه موسیر، برای درمان نیش زنبورعسل، نیش حشرات و مشکلات قارچی پوستی مفید می باشد. این عصاره به شکل گرفتن بافتهای زخمی کمک زیادی می کند. از آن برای برداشتن کک و مک صورت استفاده می کنند.

 

کاربرد دیگر:

عصاره گیاه دافع حشرات می باشد. از پوست غده موسیر، رنگ قهوه ای مایل به زرد می گیرند. وقتی آنرا به پوست سر بمالانید بیمویی را درمان می کند.

 

جزئیات کاشت:

موسیر محیط آفتابی و خاک زهکشی شده را ترجیح می دهد. آن در خاکهای سنگین رسی رشد نمی کند. این گیاه PH حدود 4.5 تا 8.3 را تحمل می کند. این گیاه اغلب بوسیله غده تکثیر می شود. موسیر با هویج ، گل رز، چغندر و بایونه رشد می کند اما با لگومها رشد نمی کند.موسیر همنشینی بدی با یونجه می باشد.

 

تکثیر:

غده های موسیر را در اواخر زمستان و اوایل بهار در زمین  اصلی بکارید.

 

 

 

Anacardiaceae

 

Scientific name: Rhus glabra

Latine name: Smooth Sumach

5- سماق: (شیره بعضی از گونه های سماق باعث ایجاد جوش در افراد حساس می شود.)

از خانواده   Anacardiaceae ، جنس Rhus می باشد.

 

گستره:

آمریکای شمالی

 

ویژگیهای فیزیکی:

یک درختچه خزان پذیر تا 3 متر رشد می کند . این گیاه نسبت به سرما حساس می باشد. گلدهی سماق در ماههای تیر ومرداد ورسیدگی بذرآن در ماههای شهریور ومهرمی باشد. گلها دوپایه و  گرده افشانی بوسیله زنبور صورت می گیرد. گیاه خود گرده افشان نمی باشدوبرای طبیعت جذاب می باشد. سماق در خاکهای  شنی، لومی و رسی با زهکش خوب رشد می کند. در ضمن در خاکهای فقیرهم رشدمی کند. گیاه درخاکهای اسیدی، خنثی و قلیایی رشدمی کند. سماق نمی تواند در سایه رشد کند. گیاه در برابر بادهای قوی مقاوم می باشد ولی در برابر بادهای بحری مقاوم نمی باشد.

 

کاربرد غذایی:

میوه سماق را بصورت خام یا پخته مصرف می کنند. مزه میوه ترش می باشد، بنابراین جایگزین آبلیمومی شود. میوه نسبتا کوچک است ولی پانیکولهای زیادی تولید می کند که به راحتی برداشت می شوند. وقتی میوه را به مدت 10 تا 30 دقیقه در آب داغ یا سرد قرار دهید، نوشیدنی مثل لیموناد(بدون هیچ گاز) درست می شود. پوست ریشه راجدا کرده وبصورت خام استفاده می کنند. در استفاده از آن باید دقت لازم را کرد. شاخه های جوان را بدون پوست وبه صورت خام مصرف می کنند. در استفاده از آن باید دقت لازم را کرد.

 

کاربرد دارویی:

از سماق به عنوان داروی قابض و ضدعفونی کننده استفاده می کنند. از پوست یا ریشه آن چایی ساخته می شود که مقوی، ضدعفونی کننده، داروی قابض، شیرافزا، منعقدکننده خون، محمر و نیروبخش می باشد. همچنین دردرمان اسهال، تب، ضعف عمومی بدن،زخمهای درون دهان، خونریزی مقعدی وسقوط رحم بکارمی رود. آنرا غرغره کرده و در درمان گلودرد بکار می برند. پوست پودر شده سماق بصورت ضماد بر روی زخمهای قدیمی گذاشته می شود. دم کرده سماق  در درمان سرماخوردگی، گلودردها، دفع ادرار دردناک و اسهال خونی کاربرد دارد. ریشه را در پاییز برداشت کرده ،خشک نموده و بعدا مصرف می کنند. جوشانده شاخه با بذر در درمان خارش های سر بکار می رود. شیرابه آن بصورت ضماد بر روی زخمها قرارمی گیرد. چایی که ازبرگها می سازند در درمان زخمهای لثه و وقتی به روی لبها بسابند زخمهای روی لب را درمان می کند. دانه ها ادرارآور، قاعدگی آور، قی آور، مسهل و تب بر می باشد. دم کرده شکوفه به عنوان دهان شوی برای درآوردن دندان نوزادان بکار می برند. دم کرده شکوفه ها برای درد چشمها مفید می باشد.

 

کاربرد دیگر:

برگ(10 تا 25%)، شاخه های ریز و ریشه سرشار ازتانن می باشند. برگهارادر پاییز جمع آوری کرده وازآن رنگ قهوه ای می گیرند. از میوه رنگ سیاه وقرمزمی گیرند. ازبرگ، پوست و ریشه رنگ سیاه می گیرند. ازریشه هایی که در بهار کنده می شود رنگ زرد می گیرند. از بذر روغن می گیرند که از آن شمع می سازند. گیاه سیستم ریشه ای وسیعی دارد که خاک را حفظ می کند .

 

جزئیات کاشت:

سماق در خاکهای زهکشی شده ویک محیط آفتابی بهتررشد می کند. وقتی گیاه درخواب باشد تا 25 درجه زیر صفر را تحمل می کند ولی گیاه جوان ممکن است در برابر سرما صدمه ببیند.

 

تکثیر:

بهتر است بذرسماق تا موقعیکه برسد در شاسی سرد نگهداری شود. بذر را به مدت 24 ساعت در آب داغ خیسانده (استرافیکاسیون 80 تا 90 درجه ای که بعد ازآن بگذارید به آرامی سرد شود) که باعث می شودعوامل بازدارنده جوانه زنی بذراز بین برود. تا وقتیکه این جوانه ها به قدر کافی بزرگ شودازآنها مراقبت کنید. جوانه ها را در گلدانهای مجزا کاشته و آنها را درگلخانه نگهداری کنید. گیاه را در اواخر بهار یا اوایل تابستان بعد ازسرمای بهاره در زمین اصلی بکارید. در ماه های تیرو مرداد از چوبهای نیمه بالغ قلمه پاشنه دار به اندازه10 سانتی متر تهیه کرده ودر شاسی نگهداری کنید. درآذرماه قلمه ریشه به اندازه 4 سانتی متربریده ودر گلدان، بصورت عمودی در گلخانه نگهداری کنید. پاجوشها را از اواخر پاییز تا زمستان می گیرند. 

 

 

Araceae

 

Scientific name: Acorus calamus

Latine name: Sweet Flag

6- اگیر ترکی: (ریشه تازه آن سمی است. وقتی در پزشکی از آن استفاده می کنند روغن های اسانس دارایزوله آنرا نباید استفاده کرد. این روغن اسانس دار  که در ریشه وجود دارد سمی و سرطان زا می باشند. گونه های تری پلوئید آن در آسیا پیدا شده ولی گونه های دیپلوئید آن در آمریکای شمالی و سیبری است که این مواد سمی را ندارد.)

از خانواده   Araceae ، جنس Acorus می باشد.

 

گستره:

اروپا ، آسیا و آمریکای شمالی

 

ویژگیهای فیزیکی:

گیاه دوساله تا یک متر رشد می کنند. این گیاه به سرما حساس نمی باشد. گلدهی آن درماه اردیبهشت تا خرداد و رسیدگی بذرازخرداد تا تیرماه صورت می گیرد. گلها دوجنسی وگرده افشانی بوسیله حشرات صورت می گیرد. گیاه خاکهای شنی ، لومی و رسی را ترجیح می دهد. در ضمن در خاکهای اسیدی، خنثی و قلیایی رشد می کند. آن در سایه رشد نمی کند ولی درآب می توانند رشد کنند.

 

کاربرد غذایی:

ریزوم اگیرترکی قندی است و در شیرینی جات ازآن استفاده می کنند. پوست ریزوم را کنده، تلخی آنرا ازبین می برند و مثل میوه آنرا می خورند. آنرا وقتی برشته کنند مثل یک سبزی دلپذیرآنرا مصرف می کنند. ریزوم سرشار ازنشاسته است و ریشه 1% روغن  دارد که به عنوان چاشنی غذایی استفاده می شود. ریشه گلوکوزید تلخ هم دارد. ریزوم پودر شده طعم ادویه ای دارد که می تواند جایگزین زنجبیل، دارچین وجوز شود. مقدار کمی از ریزوم پودر شده را در چای برای طعم دادن به آن می ریزند. گل آذین جوان و تازه آن به خاطر شیرینیش توسط بچه ها خورده می شود. برگهای جوان را می پزند. برگهای تازه 0.078% اسیداکسالیک دارد. بخشهای درونی ساقه های جوان هم خام خورده می شود(در سالاد).

 

کاربرد دارویی:

اگیر ترکی درآریزونا خوراک مطلوب برای جوان کردن سیستم عصبی و مغزی است، همچنین در درمان سوءهاضمه هم بکار برده می شود. اگر چه ریشه خاصیت سرطان زایی دارد، ولی تسکین دهنده، مقوی غرایز جنسی، خوشبو کننده، داروی ضد نفخ، عرق آور، قاعدگی آور، خلط آور،  تب بر، توهم زا، کم کننده فشار خون، مسکن، محرک، اشتها آور و ضد کرم نیز می باشد.  همچنین از آن در درمان ناراحتیهای گوارشی ، برونشیت  وسینوزیت استفاده می کنند. گفته می شود اگیربه طرزعجیبی اشتها را زیاد می کند و سفارش شده که ازآن برای درمان بی اشتهایی استفاده شود. در مقدار کم اسید معده را کم می کند  ولی اگر در مقداربالا مصرف شود ترشح معده را افزایش می دهد. اگر از آن به مقدار زیادی مصرف شود دل آشوبی واستفراغ را به همراه دارد. این گیاه برای درمان جوشهای پوستی ، رماتسیم و درد های عصبی هم بکار می رود. دم کرده ریشه سبب سقط جنین می شود. جویدن ریشه سبب کاهش درد دندان می شود. آن درمان   کننده دردهای مفاصل، سرطان، تشنج، اسهال، بدی گوارش و بیماری صرع است. جویدن ریشه بوی تنباکو را ازبین می برد. ریشه های دو تا سه ساله پوک و خشن هستند. این ریشه ها را در اواخر پاییز یا اوایل بهار بریده و خشک می کنند. ریشه خشک شده 70% وزن خود را از دست می دهد.

 

کاربرد دیگر:

از برگهای اگیر ترکی سبد یا حصیر می سازند. از روغن آن حشره کش می سازند که بر علیه حشرات و مگس های خانگی بکار می رود، وقتی این حشره کشها را درون انبار روی برنج بگذارید ، شپشه برنج را دفع می کند.

 

جزئیات کاشت:

در خاکهای لومی یا آب های کم عمق و محیط آفتابی و PH حدود 5.5 تا 7.5 رشد می کند .

 

تکثیر:

بهتر است بذر تا موقعی که برسد درون شاسی سرد نگهداری شود. درون گلدان را تا 3 سانتی متر  پرآب بکنید. تا موقعیکه گیاه به قدر کافی رشد کند و زمستان گذرانی کند درون شاسی سرد نگهداری بکنید. دربهار قبل از شروع رشد تقسیم را انجام دهید. اگیر را درهرموقعی ازفصل رشد که بخواهید ، می توانید به زمین اصلی انتقال دهید.

 

 

Araliaceae

 

Scientific name: Aralia nudicaulis

Latine name: Wild Sarsaparilla

7- عشبه بیابانی:

از خانواده   Araliaceae ، جنس Aralia می باشد.

 

گستره:

آمریکای شمالی

 

ویژگیهای فیزیکی:

گیاه دائمی تا40 سانتی متررشد می کند. این گیاه نسبت به سرما حساس می باشد. گلدهی در ماه خرداد و رسیدگی  بذردرماههای مرداد تا شهریور صورت می گیرد. گلها دوجنسی وگرده افشانی  بوسیله زنبورصورت می گیرد.

 

کاربرد غذایی:

ساقه زیرزمینی عشبه بیابانی را به صورت چاشنی استفاده می کنند.طعم آن شیرین و بوی خوبی دارد. ساقه های جوان را مثل سبزیهای معطر می پزند. از ریشه آن چای می سازند. ریشه را در آب می جوشانند تا رنگ آب قهوه ای مایل به قرمز شود. از میوه عشبه ژله می سازند. اندازه میوه 6 میلی متر است.

 

کاربرد دارویی:

ریشه عشبه بیابانی مقوی، عرق آور، ادرارآور، محرک و تقویت کننده می باشد. همچنین برای درمان بیماریهای ریوی، آسم، رماتیسم بکارمی رود. آنرا بصورت ضماد بر روی  محل های رماتیسمی، زخمها، جراحت ها، سوختگی، خارش پوست و اکزما قرارمی دهند. ریشه را در اواخر تابستان و پاییز جمع آوری کرده ، خشک نموده و بعدا مصرف می کنند. یک نوشیدنی از ریشه سابیده می گیرند که برای درمان انواع  سرفه ها بکار می رود. یک دارو از ریشه عشبه بیابانی می سازند که برای درمان آماس مثانه بکار می رود.

 

جزئیات کاشت:

عشبه بیابانی خاک لومی عمیق و محیط تا حدی سایه را دوست دارد. این گیاه نسبت به سرما حساس می باشد .

 

 تکثیر:

بذرعشبه را درون شاسی سرد بکارید. بذرهای انبارشده نیاز به 3تا 5 ماه استرافیکاسیون سرد دارند. بذور در درجه حرارت 20درجه در عرض 1 تا 4 ماه جوانه می زنند. گیاه را در گلدانهای مجزا درون گلخانه ، در زیر نور آفتاب رشد می دهید تا زمستان سپری شود. وقتی گیاه 25 سانتی متر شد در اواخر بهار یا اوایل تابستان  آنرا می توان درمحیط اصلی اش کاشت. قلمه زنی ریشه های 8 سانتی متری در ماه آذرصورت می گیرد. این ریشه ها را درون شاسی سرد قرار می دهید.  در ماههای اسفند وفروردین ریشه ها را به طور واژگون درون شن و گلدان می گذارید. تقسیم پاجوش در زمستان بعدی انجام می گیرد بدین صورت که پاجوشها را مستقیم در محیط اصلی می کارید.      

 

 

Scientific name: Aralia racemosa

Latine name: American Spikenard

8- آرالیا:

از خانواده   Araliaceae ، جنس Aralia می باشد.

 

گستره:

آمریکای شمال شرقی

 

ویژگیهای فیزیکی :

گیاه دائمی  تا 180 سانتی متر رشد می کند. حساس به سرمامی باشد. گلدهی در خردادماه صورت می گیرد. گلها دوجنسی و گرده افشانی بوسیله زنبورها صورت می گیرد. آرالیا خاکهای شنی، لومی و رسی را ترجیح می دهد. این گیاه درخاکهای اسیدی، خنثی و قلیایی رشد می کند. این گیاه در محیط کاملا آفتابی  یا محیط تاحدی سایه رشد می کنند.

 

کاربرد غذایی:

شاخه های جوان آرالیا را می پزند. آنرا همانند سبزیهای معطر مصرف می کنند. ریشه آرالیا را می پزند. ریشه بزرگ و تند می باشد و در سوپ بکار می رود. میوه را بصورت خام یا پخته مصرف می کنند. آنرا درون ژله می ریزند. اندازه میوه در حدود 4 میلی متر می باشد.

 

کاربرد دارویی:

آرالیا خیلی مقوی می باشد. ریشه مقوی، معرق، ادرارآور ومحرک می باشد. ازگیاه برای درمان   مشکلات ریوی، تنگی نفس و رماتیسم استفاده می کنند. آرالیا بصورت ضماد بر روی رماتیسم و مشکلات پوستی مثل اکزما قرار می گیرد. ریشه را دراواخر تابستان وپاییزخشک کرده وبعدا بکار می برند. از ریشه و میوه ضماد می سازند که در زخمها، سوختگی، خارشهای پوستی و غیره بکار می رود.

 

کاربرد دیگر:

آرالیا گیاهی است که به آسانی رشد می کند. در محیط های آفتابی وکمی سایه ودر خاک غنی رشد موفقی دارد.

 

تکثیر:

بذر را تا موقعی که برسد درون شاسی سرد نگهداری کنید. بذرانبارشده را به مدت 3 تا 5 ماه استرافیکاسیون سرمایی دهید. جوانه زنی در دمای20 درجه سانتی گراد به مدت 1 تا 4 ماه طول می کشد. وقتی آنها به قدر کافی بزرگ شدند، در گلدانهای مجزا کاشته و درمحیط آفتابی درون گلخانه بگذارید تا زمستانگذرانی صورت بگیرد. در اواخر بهار یا اوایل تابستان وقتی اندازه گیاه به 25 سانتی متررسید آنها را به زمین اصلی انتقال دهید. درآذرماه قلمه ریشه به طول 8 سانتی متر  گرفته و آنها را درشاسی سرد بکارید. تقسیم پاجوشها در اواخر زمستان صورت می گیرد. اگر نیاز بود ، پاجوشها را مستقیما در زمین اصلی بکارید.

 

 

 

Scientific name: Eleutherococcus senticosus - (Rupr.&Maxim.)Maxim. ,

 Latine name: Siberian Ginseng

9- جنسه:

از خانواده Araliaceae ، جنس Eleutherococcus می باشد.

 

گستره:

شرق آسیا

 

ویژگیهای فیزیکی:

درختچه برگ ریز تا 2 متر رشد می کند. گلها دو جنسی و گرده افشانی بوسیله حشرات صورت می گیرد.جنسه در خاکهای شنی ، لومی ، رسی و حتی در خاکهای فقیر رشد می کند. این گیاه در خاکهای اسدی ، خنثی و قلیایی رشد می کند. آن در محیط بدون سایه و نیم سایه رشد می کند.جنسه در برابر آلودگیهای محیطی مقاوم می باشد.

 

کاربرد غذایی:

برگهای جوان و جوانه های جنسه را می پزند. برگ خشک شده گیاه جایگزین چای می شود.

 

کاربرد دارویی:

جنسه تقویت کننده قوی می باشد. از ان بیشتر برای درمان بدمزاجی استفاده می کنند. جنسه یک ادویه تلخ وشیرین می باشد. جنسه حافظه را زیاد و عمر انسان را افزایش می دهد. ریشه و پوست ریشه نیروبخش برای بدن، کم کننده قند خون ، مقوی  و رگ گشا می باشد. آن همچنین برای زودتر شفا یافتن بیمار و مشکلات یائسگی، تنشهای روحی و جسمی و ضعفهای پیری کاربرد دارد. همچنینی سیستم دفاعی بدن را تقویت می کند. جنسه بدن را در برابر تشعشعات خورشیدی حفظ می کند. بچه ها نباید این گیاه را مصرف کنند و همچنین نباید استفاده از آن 3 هفته طول بکشد. ریشه جنسه را در پاییز برداشت کرده ، خشک نموده و بعدا مصرف می کنند.

 

جزئیات کاشت:

جنسه در خاک سبک و غنی از هوموس و همچنین محیط حفاظت شده در برابر بادهای شمالی و شرقی رشد می کند. گیاه در برابر دمای 15 درجه زیرصفر مقاوم می باشد. در چین و روسیه جنسه را بخاطر خواص دارویی آن کشت می کنند.

 

تکثیر:

بذر را تا موقعیکه که در پاییز می رسد ، درون شاسی سرد نگهداری کنید. بذور به آرامی جوانه می زند. بذرهای انبار شده به 6 ماه استرافیکاسیون گرمایی و 3 ماه استرافیکاسیون سرمایی نیاز دارد. جوانه ها را در گلدانهای مجزا کاشته و تا موقعیکه بقدرکافی رشد بکند در نور آفتاب و یا درون شاسی سرد نگهداری بکنید. گیاه را در اواخر بهار یا اوایل تابستان خارج کنید. در ماههای تیر و مرداد از چوبهای نیمه بالغ قلمه بگیرید و درون شاسی بگذارید. در طول فصل رشد از چوب رسیده قلمه به اندازه 15 تا 30 سانتی متر گرفته می شود و آنها را درون شاسی سرد بگذارید. در اواخر زمستان قلمه ریشه گرفته می شود. . تقسیم پاجوشها در طول دوره خواب صورت می گیرد.

 

 

Aristolochiaceae

 

Scientific name: Asarum canadense

Latine name: Snake Root

10- ریشه مار: (برگها سمی هستند. بعضی از مردم با دست زدن برگهای آن دچارآماس پوست می شوند.)

ازخانواده Aristolochiaceae ، جنس Asarum می باشد.

 

گستره:

آمریکای شمال شرقی

 

ویژگیهای فیزیکی:

گیاه دائمی خزان پذیر تا10 سانتی متررشد می کند. گلدهی در ریشه ماراردیبهشت ماه می باشد. گلها دوجنسی و گرده افشانی بوسیله حشرات صورت می گیرد. این گیاه خاک شنی، لومی و رسی با زهکش خوب را می پسندد. ریشه ماردر خاکهای اسیدی، خنثی و قلیایی رشد می کند . همچنین آن در محیط کاملا آفتابی ویا تاحدی سایه  رشد می کند .

 

کاربرد غذایی:

ساقه های زیر زمینی و گلهای ریشه مار را به جای زنجبیل استفاده می کنند. از ریشه وقتی کاملا خشک است ادویه تند می سازند. بهتر است ریشه را در پاییز برداشت کنید و بعد آنرا خشک نموده و بعدا مصرف کنید.

 

کاربرد دارویی:

ریشه مار توسط مردم بومی آمریکای شمالی برای درمان بعضی از بیماری های مزمن بکار می رود. ریشه کرم کش، ضدنفخ، معرق، ادرارآور، خلط آور، سوزش آور، اشتها آورومقوی می باشد. همچنین دردرمان دردهای طولانی مدت قفسه سینه، تنگی نفس، سرفه، استسقا، تشنج های دردآوروجوشانده  یا ضماد آن دردرمان زخمها بکار می رود. ریشه گیاه ، آنتی بیوتیک دارد که بر ضد باکتری وقارچها بکار می رود. بومی های آمریکای شمالی ، ریشه وریزوم را به همراه مقدار کمی آب به مدت طولانی جوشانده واز آن یک نوشیدنی می سازند که برای جلوگیری از آبستنی کاربرد زیادی دارد.

 

کاربرد دیگر:

ریشه گیاه را کمی برشته می کنند سپس آنرا بصورت پودر کرده و برروی لباس می چکانند که باعث بوی خوشی در لباس می شود. زمین را بخوبی پوشش می دهد.

 

جزئیات کاشت:

ریشه مار خاک خنثی متمایل به اسیدی ومحیط آفتابی را ترجیح می دهد. این گیاه درجه حرارت 25 درجه زیرصفر را تحمل می کند . گلها بدبو وگیاه خود بذرپاش می باشد.

 

تکثیر:

تا موقعیکه که بذرها برسد آنها را درون شاسی سرد نگهداری کنید. بذرهای انباری را سه هفته استرافیکاسیون سرمایی کرده و در اواخر زمستان در زمین بکارید. بذر در درجه حرارت 18 درجه به مدت 1 تا 4 ماه جوانه می زند. تا وقتیکه گیاه بزرگ شود از آنها مراقبت می کنید، بعد گیاه را در گلدانهای مجزا ودرسایه آفتاب درون گلخانه بکارید تا زمستان بگذرد. دراواخر بهار وقتی گیاه به قدر کافی بزرگ شد آنرا در زمین اصلی می کارید. تقسیم در بهار یا پاییز صورت می گیرد. بهتراست قسمتهای بریده شده را درون گلدان و در محیط آفتابی گلخانه بکارید تا اینکه به خوبی رشد کند.

 

 

Asclepiadaceae

 

Scientific name: Asclepias tuberose

Latine name: Pleurisy Root

11- استبرق: (حیوانات اهلی معمولا از خوردن آنها جلوگیری می کنند. اگر به مقدار زیاد خورده شود، سمی می باشد. مصرف مقدار زیاد آن باعث اسهال و استفراغ می شود.)

از خانواده   Asclepiadaceae ، جنس  Asclepias می باشد.

 

گستره:

آمریکای شمالی

 

ویژگیهای فیزیکی:

گیاه دائمی تا 75 سانتی متر  رشد می کند . گلدهی از تیر تا شهریور ماه می باشد. گلها دوجنسی و گرده افشانی بوسیله زنبور، حشرات و پروانه ها صورت می گیرد. استبرق درخاکهای شنی و لومی بازهکش خوب رشد می کند. استبرق درخاکهای اسیدی، خنثی وقلیایی رشد می کند. این گیاه در محیط بدون سایه  یا تاحدی سایه  رشد می کند .

 

کاربرد غذایی:

در مصرف آن باید دقت لازم را کرد. جوانه های گل، شاخه های جوان، غلاف بذر جوان و ریشه را می پزند. 

 

کاربرد دارویی:

ریشه تلخ استبرق خلط آور، ضداختلاج ، ضدنفخ، ادرارآور، معرق ومقوی می باشد. ازریشه های  پودر شده استبرق ضمادی می سازند که در درمان ورم، سوختگی، زخمها، لنگی اندام بدن و غیره بکار می رود.

 

کاربرد دیگر:

از پوست استبرق، فیبری می گیرند که ازآن ریسمان و لباس می سازند. از ابریشم بذردر لباس سازی استفاده می کنند. بذر 21%  روغن نیمه خشک دارد.

 

جزئیات کاشت:

استبرق خاک سبک، غنی و زهکش شده را ترجیح می دهد. این گیاه دمای20 درجه زیر صفر را تحمل می کند. استبرق گیاه تزئینی می باشد. گلهای آن حشرات را به تله می اندازند.

 

تکثیر:

بذر را تاموقعیکه در پاییز یا اواخر زمستان می رسد در گلخانه نگهداری کنید. بذر نیاز به دو تا سه هفته استرافیکاسیون سرمایی دارد. در دمای 20 درجه در مدت 1 تا 3 ماه جوانه می زند. وقتی گیاهچه ها بزرگ شدند ، آنها را در گلدانهای مجزا درون گلخانه کاشته تا اولین زمستان آن بگذرد. از گیاه مراقبتهای لازم را بکنید تا گیاه به خوبی استقرار یابد ، بعدا گیاه را در اواخر بهار یا اوایل تابستان  به زمین اصلی انتقال بدهید. تقسیم گیاه در بهار صورت می گیرد. قسمتها را درگلدانهای جدا و در محیط آفتابی  در گلخانه کاشته تااینکه بخوبی ریشه بزند. قلمه های پایه ای  را در بهار می گیرند. از گیاه باید مراقبتهای لازم را کرد.

 

 

Asparagaceae

 

Scientific name: Asparagus officinalis

Latine name: Asparagus

12- مارچوبه:

از خانواده   Asparagaceae ، جنس Asparagus می باشد.

 

گستره:

اروپای غربی

 

ویژگیهای فیزیکی:

گیاه دائمی  تا 1.5 متر رشد می کند. این گیاه به سرما حساس نمی باشد. گلدهی در ماه مرداد و رسیدگی بذر درماههای شهریورومهر ماه  می باشد. گلها دو پایه وگرده افشانی بوسیله زنبورها صورت می گیرد. این گیاه خودگشن نمی باشد. مارچوبه خاک شنی، لومی ورسی با زهکش خوب را ترجیح می دهد. درضمن درخاکهای اسیدی، خیلی اسیدی، خنثی قلیایی وخیلی قلیایی و خاک شور رشد می کند. این گیاه در محیط تا حدی سایه یا بدون سایه رشد می کند. مارچوبه خاک مرطوب رادوست دارد. مارچوبه در برابر بادهای بحری مقاوم می باشد.

 

کاربرد غذایی:

ساقه های جوان مارچوبه را بصورت خام یا پخته مصرف می کنند. ساقه ها را در بهار برداشت می کنند. گیاه نر بهترین ساقه را دارد. ساقه را با آب می جوشانند یا اینکه بخار پزمی کنند و همانند سبزی مصرف می کنند. ساقه منبع پروتئین می باشد. دانه برشته شده مارچوبه جایگزین قهوه می شود. هر 100 گرم ساقه مارچوبه ، 540 میلی گرم ویتامین A دارد.

 

کاربرد دارویی:

مارچوبه حدود 2000 سال است که کشت می شود. ساقه و ریشه آن اثر پاک کنندگی و تصفیه سازی روی قسمتهای شکمی، کلیه ها وکبد دارد. گیاه ضد تشنج، مسهل، تسکین دهنده، معرق، ادرارآور، آرام بخش و مقوی می باشد. ریشه مارچوبه ، معرق، ادرارآورشدید وضدیبوست می باشد. دم کرده ریشه در درمان یرقان و بیماریهای کبدی کاربرد دارد. به خاطر ادرارآور بودن آن در درمان التهاب مثانه بکار می رود. آن همچنین در درمان  سرطان بکار می رود؛ فشارخون را پایین می برد. ریشه های مارچوبه را در اواخر بهار برداشت کرده وآنرا خشک نموده تا بعدا مصرف کنند. بذرمارچوبه خاصیت آنتی بیوتیکی دارد. گیاه دارای اسیدآسپارژیک است که نماتدکش و ضد کرم های پهن می باشد.

 

جزئیات کاشت:

مارچوبه در باغ به خوبی رشد می کند. این گیاه خاک لومی غنی زهکش شده ، PH حدود 6.5 یا بیشتر(PH حدود 4.2 تا 8.2 را تحمل می کند.) و محیط آفتابی را بهتر می پسندد. مارچوبه همنشین خوبی با گوجه فرنگی، جعفری وریحان می باشد. وقتی این گیاه با گوجه رشد می کند، گوجه از هجوم سوسک مارچوبه جلوگیری می کند؛ مارچوبه هم از نفوذ نماتدها جلوگیری می کند  که برای گوجه فرنگی مضر می باشد.

 

تکثیر:

بذر مارچوبه را به مدت 12 ساعت در آب گرم خیسانده  و در بهار بکارید یا اینکه تا موقعی که برسد در پاییزودرون گلخانه بکارید. اگر بذر در درجه حرارت 25 درجه باشد به مدت 3 تا 6 هفته جوانه می زند. جوانه ها را تا وقتی که به حدکافی رشد کنند در گلدانهای مجزا قرار داده و آنرا در شرایط آفتابی درون گلخانه برای زمستان گذرانی نگهداری بکنید. در اواخر بهار یا اوایل تابستان گیاه را درون بستر کشت بکارید تکثیر تقسیمی در اوایل بهار وقتی که گیاه شروع به  رشد می کند انجام می گیرد.    

    

 

Balsaminaceae

 

Scientific name:Impatiens pallida

Latine name: Pale Jewelweed

13- گل حنا: (خوردن یکمرتبه مقدار زیادی از این گیاه به خاطر محتویات معدنی اش (اکسالات کلسیم) خطرناک می باشد. خام خوردن آن خطرناک می باشد ولی گیاه پخته یا خشک شده بیشتر خطرناک می باشد. افرای که بیماریهای رماتیسمی، ورم مفاصل ، نقرس ، سنگ کلیه و زیادی ترشح اسیدی دارنددر خوردن آن باید دقت لازم را بکنند.)

از خانواده   Balsaminaceae ، جنس Impatiens می باشد.

 

گستره:

آمریکای شمال شرقی

 

ویژگیهای فیزیکی:

گیاه یکساله تا 150 سانتی متر  رشد می کند. گلها دوجنسی وگرده افشانی بوسیله حشرات صورت می گیرد. گل حنا درخاکهای  شنی، لومی، رسی  وخیلی رسی با زهکش خوب رشد می کند. این گیاه در خاکهای اسیدی، خنثی ، قلیایی وخیلی قلیایی رشد می کند . این گیاه در محیط بدون سایه و تاحدی سایه  رشد می کند .

 

کاربرد غذایی:

برگهای جوان و شاخه های گل حنا را می پزند. در خوردن آن باید دقت لازم را کرد.

 

کاربرد دارویی:

کل گیاه ادرارآور، قی آور و مسهل می باشد. شیره آن برای درمان سوزشهایی که بواسطه گزنه و پیچک اتفاق می افتد، بکار می رود. آن همچنین در درمان زگیل، میخچه، عفونتهای قارچی وبواسیر بکار می رود.

 

کاربرد دیگر:

از گل حنا قارچ کش می سازند.

 

جزئیات کاشت:

گل حنا در هرخاک خوبی رشد می کند. در خاکهای رسی سنگین هم رشد می کند . گیاهی است که دمای 5 درجه زیرصفر را تحمل می کند .

 

تکثیر:

بذرپاشی در بهار درون گلخانه صورت می گیرد. تا وقتی بزرگ شوند از آنها مراقبت بکنید. بعد جوانه ها را در گلدانهای مجزا بکارید و در تابستان  به زمین اصلی انتقال  بدهید.

 

 

Berberidaceae

 

Scientific name: Berberis aristata

Latine name: Chitra

14- زرشک:

از خانواده   Berberidaceae ، جنس Berberis می باشد.

 

گستره:

شرق آسیا

 

ویژگیهای فیزیکی:

درختچه همیشه سبز زرشک تا 3.5 متر رشد می کند. این گیاه به سرما حساس نمی باشد. در تمام طول سال برگهای خود را حفظ می کند . گلدهی در اردیبهشت ماه می باشد. گلها دوجنسی وگرده افشانی بوسیله حشرات صورت می گیرد. زرشک خودگرده افشان می باشد. زرشک درخاکهای  شنی، لومی، رسی و حتی خیلی رسی رشد می کند. این گیاه در خاکهای اسیدی، خنثی و قلیایی هم رشد می کند. زرشک در محیط بدون سایه و تاحدی سایه رشد می کند .

 

کاربرد غذایی:

میوه زرشک را بصورت خام یا پخته مصرف می کنند. طعم میوه خیلی خوب است اگرچه به خاطر دانه اش تلخ می باشد. بچه ها میوه آنرا دوست دارند. در هند و ایران آنرا خشک کرده و مثل کشمش مصرف می کنند. میوه2.3گرم پروتئین، 12% شکر، 2% خاکستر، 0.6% تانن،0.4% پکتین دارد. به ازا هر 100 گرم عصاره زرشک ، 4.6 میلی گرم ویتامین سی وجود دارد. جوانه های گل را به سس اضافه می کنند.

 

کاربرد دارویی:

پوست ریشه، ساقه وچوب زرشک محلل، ضداختلاج، بازکننده مانع، معرق، ضدیبوست، داروی چشم درد ومقوی می باشد. دم کرده آن دردرمان مالاریا، دردهای چشمی، بیماریهای پوستی، ازیادخون در رحم، زردی و اسهال بکار می رود. آنرا نباید همراه شیرین بیان مصرف کرد زیرا اثر بربرین (ضدتومور) آن از بین می رود .

 

کاربرد دیگر:

از ریشه وساقه زرشک رنگ زرد می گیرند. این گیاه منبع مهم تانن و مواد رنگی می باشد. شاخه های پرخار آن به عنوان حفاظ مزارع استفاده می شود.

 

جزئیات کاشت:

زرشک در خاک لومی مرطوب ودرسایه آفتاب بهتررشد می کند. این گیاه زمستانهای سرد را به راحتی تحمل می کند .

 

تکثیر:

بهتر است بذر زرشک را تا موقعیکه برسد درون شاسی سرد نگهداری کنید. این بذر دراواخر زمستان یا اوایل بهار جوانه می زند. بذرهای انبار شده نیاز به استرافیکاسیون دارد. وقتی گیاه به قدر کافی بزرگ شد، آنها را در گلدانهای مجزا کاشته و برای زمستان آنها را درون شاسی سرد یا در گلخانه نگهداری کنید. در اواخر بهار یا اوایل تابستان بعدازسرمای بهاره وقتی اندازه گیاه به 20 سانتی متر رسید ، آنها را به زمین اصلی انتقال بدهید. در ماههای تیر ومرداد قلمه های چوب نیمه بالغ را بریده و در شاسی نگهداری بکنید. در ماههای مهر و آبان قلمه های پاشنه دار بالغ را در طول فصل رشد بریده و در شاسی سرد نگهداری  کنید.

 

 

Scientific name: Mahonia aquifolium

Latine name: Oregon grape

15- ماهونیا:

از خانواده Berberidaceae ، جنس Mahonia می باشد.

 

گستره:

آمریکای شمال غربی

 

ویژگیهای فیزیکی:

درختچه همیشه سبز تا 2 متر رشد می کند. ماهونیا برگها را درتمام طول سال حفظ می کند. گلدهی از اسفند تا اردیبهشت، و رسیدگی  بذر در ماههای مرداد و شهریورصورت می گیرد. گلها دوجنسی وگرده افشانی بوسیله حشرات صورت می گیرد. گیاه خود گرده افشان می باشد. ماهونیا در خاکهای شنی، لومی، رسی و حتی خیلی رسی رشد می کند. این گیاه در خاکهای اسیدی، خنثی و قلیایی رشد می کند. این گیاه در محیط کاملا آفتابی، نیمه آفتابی وبدون سایه رشد می کند .

 

کاربرد غذایی:

میوه ماهونیا را بصورت خام یا پخته مصرف می کنند. میوه ترش مزه است ولی قتی آنرا به آش یا نان  سوخاری اضافه می کنند، مزه اش خوب می شود. میوه ریز و بذرهای زیادی دارد. میوه را خشک کرده وبعدا مصرف می نمایند. گلها بصورت خام مصرف می شود.

 

کاربرد دارویی:

ماهونیا در قبایل بومی آمریکای شمالی بعنوان اشتها آور و تقویت کننده قواء جنسی بکار می رود. آن همچنین در درمان التهاب معده، ضعف گوارشی، تحریک کلیه وکیسه صفرا بکار می رود. ریشه و پوست ریشه مقوی، تقویت کننده خون، مسهل صفرا، ادرارآور، ضدیبوست و ملین می باشد. ریشه را در اوایل بهار یا پاییزبرداشت کرده، خشک کرده و بعدا بکارمی روند. این گیاه با خانواده شیرین بیان نباید استفاده شود چون اثرات همدیگر را خنثی می کند. این گیاه خاصیتهای ضدتوموری دارد.

 

کاربرد دیگر:

از پوست داخلی ساقه و ریشه رنگ زرد می گیرند. از میوه رنگهای سبز تیره، بنفش وآبی تیره می گیرند. از برگ رنگ سبز می گیرند. گیاهی است که محیط اطرافش را می پوشاند.

 

جزئیات کاشت:

ماهونیا گیاهی است که در هر خاکی به آسانی رشد می کند. این گیاه دوست ندارد در معرض بادهای قوی قرار بگیرد. این گیاه دمای20درجه زیر صفر را براحتی تحمل می کند. گیاهی است که در برابر هرس مقاومت می کند.    

 

تکثیر:

بذر را تا موقعیکه برسد درون شاسی سرد نگهداری کنید. آن در بهار جوانه می زند. بذرسبز را از گیاه بچینید و بعد سریعا آنرا بکارید، درعرض 6 هفته جوانه می زند. بذرپاشی بذرهای انبار شده دراواخرزمستان یا بهار صورت می گیرد. این بذرها را به مدت3 هفته استرافیکاسیون سرمایی بدهید تا جوانه زنی آن اصلاح یابد. اگر استرافیکاسیون در دمای10 درجه صورت بگیرید  در مدت 3 تا 6 ماه جوانه می زند. جوانه ها را در گلدانهای مجزا کاشته و تا وقتیکه به قدر کافی بزرگ شود از آنها مراقبت کنید و برای اولین زمستان درون شاسی سرد بگذارید. گیاه را در اواخر بهار یا اوایل تابستان  به زمین اصلی انتقال  دهید. تقسیم پاجوشها در بهار صورت می گیرد. در حالیکه می توان آنها را مستقیما در زمین اصلی کاشت ولی آنها را درگلدان و در شاسی بگذارید  تا گیاه به خوبی رشد بکند. قلمه های برگ رادر پاییز می گیرند.

//iranagro.blogfa.com/

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد